Czy wystarczy jeden dzień by zwiedzić całą Sewillę? Zdecydowanie nie! Pobyt w tak krótkim okresie jedynie zwiększy nasz apetyt do lepszego poznania stolicy Andaluzji. Sewilla to miasto zwiedzane rocznie przez miliony turystów z całego świata. Pomimo tego nie utraciło swojego andaluzyjskiego temperamentu, o czym można przekonać się po zmroku, kiedy tętni życiem tak samo jak za dnia. Na zwiedzanie samych zabytków i ciekawych miejsc w Sewilli warto przeznaczyć przynajmniej 3 dni. Poznajcie najważniejsze z nich:
La Giralda - nieśmiertelny symbol Sewilli
To wieża będąca pozostałością po meczecie z czasów panowania w Sewilli arabskiej dynastii Almohadów, kiedy to pełniła funkcję minaretu. Po zdobyciu miasta przez chrześcian nie została zburzona. Po wejściu po schodach na jej szczyt z wysokości prawie 100 metrów można obserwować piękną panoramę stolicy Andaluzji (cena wstępu 7 €, w niedziele bezpłatnie). Na skutek trzęsienia ziemi, które zniszczyło górną część wieży, w roku 1568 dobudowano dzwonnicę i zamontowano nad nią charakterystyczny odlew kobiety z brązu obracający się na wietrze (hiszp. girar - obracać). La Giralda stanowi integralną część gotyckiej katedry w Sewilli podobnie jak dziedziniec Patio de los Naranjos, będący podczas panowania muzułmanów częścią meczetu przeznaczoną do ablucji.
La Catedral de Sevilla - gotycka katedra
Potężnych rozmiarów katedra została wzniesiona w Sewilli na początku XV wieku w miejscu dawnego meczetu. Jest największą na świecie budowlą gotycką. Zarazem to trzecia pod względem wielkości katedra (po rzymskiej Bazylice Św. Piotra i londyńskiej Katedrze św. Pawła). Jej budowniczy wyrazili swoje zamiary słowami: "Wzniesiemy świątynię tak wielką, że ci którzy ją zobaczą ukończoną uznają nas za szaleńców". Rozmiarami imponują także elementy wnętrza sewilskiej katedry m.in. pięć naw, łuki, chór, kaplice czy też 28-metrowej wysokości złocony ołtarz główny. Znajduje się tam również grobowiec Krzysztofa Kolumba oraz dzieła wybitnych malarzy takich jak Goya, Murillo, Zurbarán. Integralną częścią katedry w Sewilli jest opisana wcześniej Giralda oraz zewnętrzny dziedziniec z oranżerią Patio de los Naranjos.
Real Alcázar - Alkazar w Sewilli
Jedną z głównych atrakcji turystycznych w Sewilli jest pochodzący z XI wieku zespół pałacowy nazywany alkazarem. Pierwotnie pełnił rolę rezydencji dygnitarzy kordobańskich. Po wygnaniu Muzułmanów z Półwyspu Iberyjskiego zostały tam dobudowane elementy w stylu mudéjar, a następnie charakterystyczne dla gotyckiej architektury hiszpańskiego średniowiecza. Obecnie w środku całego kompleksu budowli znajdziemy wspaniałe przykłady reprezentujące architektoniczno-dekoracyjny kunszt minionych epok: dziedzińce (Patio de las Doncellas otoczony rzędami podwójnych kolumn wspierających bogato zdobione łuki), salony (Salón de Embajadores z piękną kopułą), łaźnie (Baños de Doña María), kaplice, kopuły, mozaiki, obrazy, gobeliny. Dodatkową atrakcją są wspaniałe ogrody. Budowla jako całość ustępuje jedynie Alhambrze w Granadzie.
Barrio de Santa Cruz - dawna dzielnica żydowska
Gąszcz ciasnych i krętych uliczek stanowi o romantycznym charakterze dzielnicy Santa Cruz w Sewilli. Bielone ściany kamienic mienią się w słońcu lub świetle latarni, a żeliwne balkony i okiennice przystrojone są donicami z kwiatami. W XIII wieku znajdowało się tam drugie co do wielkości skupisko społeczności żydowskiej na terenach dzisiejszej Hiszpanii czyli tzw. judería. Na jednym z placów w tej dzielnicy (Plaza de los Venerables) miał się urodzić legendarny Don Juan Tenorio. Szczególnie urokliwe są najmniejsze skwery, przepełnione gwarnymi barami i restauracjami, w których obowiązkowo należy skosztować wyśmienitych, andaluzyjskich tapas.
Sewilla miastem mostów - Puente de Triana
To jeden z emblematycznych mostów Sewilli, a jednocześnie najstarsza tego typu żelazna konstrukcja w całej Hiszpanii. To jego popularna nazwa gdyż właściwa brzmi Puente de Isabel II. Co ciekawe w tym samym miejscu istniał od 1171 roku stworzony za czasów panowania muzułmańskiej dynastii Almohadów most "Puente de Barcas". Było to trzynaście połączonych ze sobą łańcuchami łodzi, na których spoczywały drewniane belki. Obecna konstrukcja oddana do użytku w 1852 roku łączy starówkę Sewilli z urokliwą dzielnicą Triana. Warto ją zwiedzić z kilku powodów, chociażby tego, że podobno właśnie tam narodziła się kultura flamenco. Sewilla słynie również z innych ciekawych mostów będących obiektem szczególnego zainteresowania pasjonatów nietypowej wspinaczki. Są to nowoczesne konstrukcje Puente de la Barqueta lub Puente del Alamillo.
Plaza de España i Parque de Maria Luisa - zielona Sewilla
To wielki (50.000 m²), półkolisty plac przylegający do pięknego parku: Parque de Maria Luisa. Na jego krańcu wniesiono oplatający go pałac nawiązujący swoją architekturą do sztuki mudéjar, gotyckiej, renesansowej oraz baroku. Ten ciąg budowli odgrodzony jest od centrum placu kanałem, z którym łączą go poprzerzucane na wzór wenecki cztery mostki ozdobione barwną ceramiką. U podnóża pałacu dodatkowo znajdziemy malowidła wykonane na płytkach azulejos przedstawiające sceny historyczne związane z każdą z hiszpańskich prowincji oraz ich herby. O ile sam plac jest stosunkowo gwarnym miejscem, o tyle Parque de Maria Luisa to wyjątkowo cichy i spokojny zakątek, przynoszący ukojenie zmysłom podróżników i mieszkańcom Sewilli.
Awangardowa Sewilla - Metropol Parasol
Inauguracja konstrukcji o przedziwnej architekturze miała miejsce w marcu 2011. Budowla ta zlokalizowana jest niemalże w samym centrum starej części miasta. Mieszkańcy Sewilli oraz turyści obawiali się, że negatywnie wpłynie na jej piękno. Tymczasem niemal "z miejsca" stała się jedną z największych atrakcji stolicy Andaluzji. Zaprojektował ją niemiecki architekt - Jürgen Mayer. Metropol Parasol jest imponujący ze względu na swój kształt (kojarzony z gigantycznymi grzybami), rozmiary (150 m x 70 m, 26 m wysokości), metodę konstrukcję (układ łączących się ze sobą cienkich, pionowych tarcz wykonanych z drewna), położenie (XVI-wieczny wielki plac Plaza de la Encarnación) i wykorzystanie (w obrębie zadaszenia znajduje się m.in. taras widokowy i ekskluzywna restauracja, a w podziemiach nowoczesne muzeum z wykopaliskami z czasów starożytnych "El Antiquarium").
La Plaza de Toros de la Maestranza - korrida w Sewilli
Plaza de Toros w Sewilli uważana jest za najstarszą arenę do korridy. Dlatego też w Hiszpanii nazywana również jest również Katedrą Walk Byków - Catedral del Toreo. Jeśli nie jesteście zdecydowanymi przeciwnikami tej hiszpańskiej tradycji, to idealne miejsce by podziwiać w akcji najwybitniejszych współczesnych toreadorów. Jej budowę rozpoczęto w 1749 roku. Posiada barokową fasadę oraz częściowe zadaszenie wspierane przez marmurowe kolumny. W trakcie jednego pokazu na trybunach Plaza de Toros w Sewilli może zasiąść jednocześnie 12.538 widzów. Na pragnących zagłębić się w historię "corrida de toros" na zwiedzających czeka znajdujące się tam muzeum (Museo Taurino) z kolekcją obrazów, plakatów, strojów toreadorów oraz rzeźb poświęconych korridzie.
Torre de Oro - Złota Wieża w Sewilli
To jedna z ponoć aż 166 wież stanowiących element fortyfikacyjny miasta Sewilla z czasów Almohadów. Miał on za zadanie chronić przed najeźdźcami rezydencję kalifów - Alkazar. Ściany Złotej Wieży były wówczas wyłożone płytkami azulejos, które odbijając się od tafli wody Gwadalkiwiru mieniły się złotym blaskiem. Mitem natomiast jest to, że służyła do przechowywania złota przywożonego z kolonizowanej przez Hiszpanów Ameryki Łacińskiej. Razem z nieistniejącą już bliźniaczą budowlą usytuowaną na przeciwnym brzegu Gwadalkiwiru strzegła wstępu do miasta przy pomocy przeciągniętego przez rzekę grubego łańcucha. Aktualnie w Złotej Wieży znajduje się muzeum morskie. Po rzece Guadalquivir odbywają się rejsy statków wycieczkowych, z których pokładów można podziwiać wspaniałe widoki współczesnej i historycznej części miasta.
Casa de Pilatos - Co ma Sewilla do Piłata?
Casa de Pilatos to pałac łączący w swojej architekturze elementy włoskiego renesansu ze sztuką mudéjar. Uznawany jest za andaluzyjski prototyp tego typu budowli. O dziwo, to miejsce jest zwykle omijane przez turystów zwiedzających dzielnicę Barrio de Santa Cruz w Sewilli. Jego nazwę można tłumaczyć jako "Dom Piłata" co ma swoje odzwierciedlenie w interesującej historii jego budowy w 1483 roku. Podobno odległość Casa de Pilatos od kościoła Cruz del Campo jest dokładnie taka sama jak z Golgoty do domu Poncjusza Piłata. Z tego powodu umieszczono na tej drodze czternaście stacji Drogi Krzyżowej. Casa de Pilatos zachwyca przede wszystkim dziedzińcem otoczonym dwupiętrowymi arkadami zdobionymi bogatą ornamentyką wyrzeźbioną w stiuku oraz marmurową fontanną. Wyjątkowe są również znajdujące się na terenie pałacu ogrody.
W galerii zdjęć wykorzystano fotografie udostępnione przez Consorcio de Turismo de Sevilla
