Ulice Sewilli mienią się w promieniach słońca odbijanych przez wszechobecne wielobarwne płytki azulejos na ścianach budynków, fontannach i ogrodowych ławkach. Chociaż życie całej prowincji koncentruje się wokół tej wspaniałej metropolii, nie brakuje ciekawych miejsc w jej okolicach.
Teren, na którym położona jest Provincia de Sevilla zdominowany jest przez równinę rzeki Gwadalkiwir (Guadalquivir), chociaż na północ od stolicy zaczyna się zarysowywać krajobraz gór Sierra Morena. Klimat jest tutaj ekstremalnie suchy i gorący. Lato trwa bardzo długo i nawet w październiku temperatura w ciągu dnia często przekracza 30°C.
Prowincja Sewilla ma bogatą historię sięgającą czasów starożytnych Jej tereny były podbijane i zasiedlane przez wiele cywilizacji: Fenicjan, Greków czy Kartagińczyków. W roku 205 p.n.e. zostały zdobyte przez Rzymian pod dowodzeniem Scypiona Afrykańskiego. Niedaleko obecnej Sewilli założyli miasto o nazwie Itálica. Aktualnie wśród jego ruin można zwiedzić wspaniały amfiteatr mieszczący niegdyś około 25.000 widzów (odbywały się w nim walki gladiatorów), teatr rzymski, termy, akwedukty, liczne pozostałości domów z podłożem wyłożonym pięknymi mozaikami.
Chociaż legendy mówią, że założycielem Sewilli był sam Herkules, jest pewne, że w roku 48 p.n.e. Juliusz Cezar nakazał rozbudowę małej osady o nazwie Hispalis w celu ustanowienia tutaj stolicy kolonii rzymskiej Bética. Po epoce chrystianizacji i panowaniu Wizygotów tereny te zostały zdobyte przez muzułmanów. Sewilla nosiła wtedy arabską nazwę Isbilia i była ważnym miastem Kalifatu Kordowy. Z czasem zaczęła się rozbudowywać, pięknieć i tętnić życiem artystycznym. Według ówczesnych kronikarzy stało się największym i najpiękniejszym miastem Półwyspu Iberyjskiego.
Równie bogatą co stolica prowincji historię ma miasto Carmona. Z czasów rzymskich pochodzą tutejszy amfiteatr oraz nekropolia. Znajdują się też tutaj dwa alkazary: Alcázar de la Puerta de Sevilla pochodzenia kartagińskiego oraz muzułmański Alcázar Almohade del Rey Don Pedro przekształcony w dzisiejszych czasach na hotel (parador). Z pięknych kościołów wyróżnia się Iglesia de Santa María la Mayor z XV wieku, XIV-wieczny Iglesia de San Felipe reprezentujący andaluzyjski mudéjar lub barokowy Iglesia de San Pedro z wieżą przypominającą sewilską Giraldę. Ponadto znajdziemy tutaj wiele domów i innych budynków o charakterze barokowym, renesansowym czy mudéjar.
Wśród innych zabytkowych miast prowincji można wymienić Osuna, Écija, Utrera, Dos Hermanas. Znajdziemy tam wiele cennych budowli charakterystycznych dla tego regionu począwszy od starożytnych ruin po obiekty kultu religijnego reprezentowane głównie przez sztukę mudéjar, gotycką i renesansową. Osuna słynie z pięknego rynku oraz uniwersytetu założonego w 1549 roku. Posiada również bogatą historię sięgającą czasów antycznych.
W Écija na szczególną uwagę zasługują przede wszystkim liczne barokowe budowle. Jedną z nich jest zbudowany pod koniec XVIII wieku kościół Iglesia de San Juan. Wyjątkowej urody jest jego wieża z dzwonnicą uważana za symbol miasta. Cechuje ją bogata ornamentyka oraz połyskujące w słońcu azulejos kontrastujące z czerwoną cegłą.
Écija to miasto barokowych pałaców z najwspanialszym Palacio de los Marqueses de Peñaflor, którego budowę ukończono w 1726 roku. Jego długa fasada wpasowuje się w łuk krętego zaułka. Na drugiej kondygnacji znajduje się biegnący wzdłuż niej balkon a ściany przyozdobione są kolorowymi freskami. Wewnątrz znajduje się przestronne patio z okalającymi je dwupoziomowymi krużgankami oraz położoną centralnie marmurową fontanną. Ze względu na nietypową charakterystykę budowli Hiszpanie nazywają ją Balcones Largos (Długie balkony). Budowle miasta wielokrotnie ucierpiały na skutek trzęsień ziemi. Najbardziej dotknęły one kościół Iglesia de Santa Cruz reprezentujący mieszankę architektury gotyckiej ze stylem mudéjar. Wyróżnia go strzelista wieża z dzwonnicą stanowiąca w epoce dominacji muzułmańskiej minaret dawnego meczetu. Ze względu na wspomniane kataklizmy świątynia ta była wielokrotnie przebudowywana. Pomimo tego jej projekt nie został nigdy ukończony. Ze względu na dużą ilość wysokich dzwonnic Écija nazywana jest miastem wież Ciudad de las Torres. Inną ciekawą nazwą aglomeracji jest "Patelnia Andaluzji" (Sartén de Andalucía) związana z ekstremalnie wysokimi temperaturami, które panują tam szczególnie w okresie letnim.
Jeśli chodzi o bogactwo krajobrazowo-przyrodnicze często odwiedzanym miejscem jest park krajobrazowy Parque Natural de la Sierra Norte de Sevilla, położony na północy prowincji w masywie gór Sierra Morena. Jego obszar składa się z krajobrazów wzgórz i rozległych przestrzeni zdominowanych przez dehesę. To doskonałe miejsce do pieszych wędrówek i obserwacji ptaków (orły, sępy), a w położonej na jego terytorium miejscowości Cazalla de la Tierra można spróbować wyśmienitej lokalnej kuchni. Provincia de Sevilla jest kolebką hodowli byków przeznaczonych do walk podczas korridy tzw. toro bravo, Oferowane są tam wizyty w muzeach temu poświęconych tzw. museos taurinos oraz zwiedzanie gospodarstw.
