Na Gran Canaria znajdziemy nie tylko tętniące życiem przez cały rok wakacyjne kurorty, ale także liczne atrakcje turystyczne, wspaniałą przyrodę i krajobrazy. Wiele miejsc na Gran Canaria potrafi zainteresować swoją historią, architekturą oraz kulturą miejscowej ludności. Aby dostrzec piękno wyspy należy się nieco oddalić z tłocznych kurortów, które zdominowały jej południową część. Odnajdziemy tam wiele miejsc emanujących spokojem, sprzyjających poznawaniu bogatego dziedzictwa kulturowego Wysp Kanaryjskich.
Stolica wyspy, Las Palmas de Gran Canaria, jest jednocześnie największą metropolią całego archipelagu. Jej założenie łączy się bezpośrednio z historią podboju Wysp Kanaryjskich przez Hiszpanów zapoczątkowanego w 1478 roku. Najstarszą dzielnicą miasta jest Vegueta gdzie kapitan floty kastylijskiej Juan Rejón stworzył pierwszą hiszpańską osadę - Real de las Tres Palmas, która wzięła swoją nazwę od rosnących tam trzech wysokich palm. Centrum starówki stanowi plac Plaza Mayor de Santa Ana przy którym znajduje się gotycko-neoklasycystyczna katedra. Budowa świątyni była rozłożona w czasie. Pierwszy etap trwał w latach 1497-1570, z tego okresu pochodzi jej późnogotyckie wnętrze. Drugi etap trwa od roku 1781 praktycznie aż po dzień dzisiejszy, jego odzwierciedleniem jest przede wszystkim neogotycka fasada. Wewnątrz katedry znajduje się powstały w XVII wieku dziedziniec Patio de Los Naranjos mieszczący muzeum diecezjalne. Na Plaza Mayor de Santa Ana zlokalizowana jest większość zabytkowych budowli miasta charakterystycznych dla miejskiej architektury archipelagu m.in. Casas Consitoriales - XIX-wieczny budynek ratusza oraz pałac biskupi.
Niedaleko placu znajduje się jedna z głównych atrakcji turystycznych miasta czyli dom Krzysztofa Kolumba (Casa de Colón), który łatwo rozpoznać po szarym, bogato zdobionym wejściu w białej fasadzie kamienicy. Nazwa jest bardzo myląca ponieważ w rzeczywistości jest do zespół połączonych ze sobą mieszkań, z których tylko jedno stanowiło rezydencję gubernatora Wysp Kanaryjskich. Najsłynniejszy odkrywca miał ponoć jedynie gościć w tych murach u urzędnika podczas swojej pierwszej wyprawy do Ameryki w 1492 roku. Mieszczące się tam muzeum składa się z dwóch dziedzińców oraz trzech salonów posiadających stałe ekspozycje, które tworzą m.in. nowinki technologiczne z czasów wielkiego odkrywcy, zbiory kartograficzne, modele okrętów i dawne przyrządy nawigacyjne. W kolonialnej architekturze budowli można odnaleźć elementy gotyckie oraz renesansowe. Casa de Colón to swoista instytucja kulturalna. Posiada bibliotekę, archiwum, prowadzi warsztaty edukacyjne oraz jest siedzibą centrum zajmującego się historią związków pomiędzy Wyspami Kanaryjskimi i kontynentami obu Ameryk.
Nowoczesne oblicze miasta również posiada swój specyficzny urok. Aby się o tym przekonać warto wybrać się na spacer długą promenadą wiodącą wzdłuż oceanu. Naprzeciwko eleganckich butików, barów i restauracji znajduje się uważana za jedną z najładniejszych na świecie plaż miejskich - Playa de Las Canteras. Ma ponad dwa kilometry długości, jest idealnym miejscem do plażowania, kąpieli, uprawiania sportów wodnych oraz wieczornych spacerów.
Gran Canaria to wyspa która jako pierwsza na całym archipelagu doświadczyła olbrzymiej popularności wśród turystów z całego świata. Nie dziwi więc obecność wielkich, często przeludnionych kurortów. Do takich niewątpliwie należy leżące na południowym wybrzeżu Maspalomas z "wrośniętymi" aglomeracjami Playa del Inglés oraz San Fernando. Turystyka masowa zdominowała również sąsiadujące z Maspalomas - Puerto Rico. Tętniące życiem wakacyjne miasteczka kuszą bogactwem infrastruktury sprzyjającej rozrywce (dyskoteki, centra handlowe, kasyna, tory kartingowe, parki tematyczne, pola golfowe). Plaże, w przeciwieństwie do tych naturalnych na Gran Canaria, pokrytych wulkanicznym żwirem, posiadają specjalnie przetransportowany z Afryki piasek. Dziwić więc może bardzo bliskie położenie rezerwatu przyrody. Wydmy Dunas de Maspalomas ze względu na znaczny obszar który zajmują przypominają pustynię kończącą się przy samym oceanie wspaniałą plażą. Spragnieni kąpieli w słońcu i oceanie nie będą rozczarowani z pobytu na innych plażach południa Gran Canarii: spełniającej oczekiwania najbardziej wymagających wczasowiczów Anfi del Mar oraz romantycznej Playa de Amadores, z której można zobaczyć zachód słońca nad szczytem Teide na sąsiedniej wyspie archipelagu - Teneryfie.
Przeciwieństwem turystycznych molochów jest leżące w zachodniej części wybrzeża Puerto de Mogán. Brakuje tam wysokiej zabudowy hotelowej, są za to romantyczne ukwiecone uliczki oraz białe ściany niskokondygnacyjnych domów z dyskretnymi dodatkami w kolorze żółtym, czerwonym, zielonym lub błękitnym. Gdzieniegdzie pomiędzy zabudowaniami biegną wodne kanały, dzięki którym Puerto de Mogán określane jest mianem Kanaryjskiej Wenecji. Dawne rybackie miasteczko zyskuje dodatkowo na urokliwości dzięki otaczającym je górskim krajobrazom. To idealne miejsce na spacer promenadą przy przystani jachtowej oraz posiłek w jednej z przytulnych restauracji. Niedaleko portu znajduje się kameralna plaża.
Chłodniejsza i bardziej zielona północ wyspy posiada znacznie ciekawszą linię brzegową zdominowaną przez stromo opadające do oceanu górskie zbocza. Nie brakuje tam również wakacyjnych kurortów. Jednym z nich jest Agaete, lubiane przez turystów chcących uniknąć głównych aspektów turystyki masowej. Upodobali je sobie artyści, nie dziwi więc obecność galerii sztuki oraz barwne, lokalne święta. Jednym z nich jest Fiesta de la Rama związane z rytuałem przyzywania deszczu, praktykowanym przed przybyciem Hiszpanów przez pierwotnych mieszkańców Wysp Kanaryjskich - Guanczów. Najważniejszym zabytkiem Agaete jest pustelnia Ermita de las Nieves z flamandzkim tryptykiem z XVI wieku przedstawiającym wizerunek tutejszej madonny - Virgen de las Nieves. Niedaleko miasta znajduje się wyjątkowo ciekawa formacja bazaltowa odseparowana od lądu oceanem nazywana Dedo de Dios czyli "Palec Boży".
Pomiędzy Agaete i Las Palmas de Gran Canaria, w odległości kilkunastu kilometrów od stolicy, znajduje się miejscowość warta zwiedzenia ze względu na jej architektoniczne walory. Zabudowę Arucas zdominowały budowle neogotyckie. Najważniejszą z nich jest kościół Iglesia Matriz de San Juan Bautista, mylnie nazywany katedrą. Wznoszenie świątyni rozpoczęto w 1909 roku na miejscu dawnej świątyni z XVI wieku. Jako materiał do jej budowy użyto wielkich bloków ze skał pochodzenia wulkanicznego. Wyróżnia się neogotyckim bogactwem zdobień widocznych na każdej z czterech fasad oraz pięknymi witrażami. Jest to największy kościół na całym archipelagu, najwyższa z jego wież mierzy 60 metrów wysokości.
Arucas jest znane z tradycji w produkowaniu wyśmienitego, kanaryjskiego rumu (warto zwiedzić fabrykę Arehucas). Podczas spaceru ulicami starówki napotkać można wiele ciekawych budowli takich jak niedokończony neogotycki teatr Teatro Nuevo (na placu Plaza de San Juan przy "katedrze") lub XIX-wieczną kamienicę Casa de Gourié mieszcząca aktualnie biuro informacji turystycznej oraz muzeum miasta. W pobliżu Arucas można zrelaksować się na kilku ładnych i stosunkowo spokojnych plażach takich jak Playa de San Andrés i Playa de Quintanilla.
Położone w głębi wyspy Teror to jedno z najstarszych miast na całym archipelagu, jedna z głównych atrakcji turystycznych na wyspie Gran Canaria. Jego założenie wiąże się z objawieniem w jego okolicach Matki Boskiej (Virgen del Pino) w roku 1481. Villa Mariana (wioska maryjna), bo taką nazwę otrzymała pod koniec XVI wieku miejscowość, szybko stała się głównym ośrodkiem religijnym na Gran Canaria. Powstało tutaj kilka klasztorów cysterskich oraz dominikańskich. Nie dziwi więc obecność w Teror wielu zabytkowych kościołów z gotycko-neoklasycystyczną bazyliką (Basílica de Nuestra Señora del Pino). Mimo niezbyt imponujących rozmiarów architektura kościoła posiada kilka ciekawych elementów architektonicznych oraz ołtarzy.
Tym co stanowi o atrakcyjności turystycznej miasteczka Teror jest całość starówki podzielonej na dwie części zwane Barrio de Abajo (dzielnica dolna, w której znajduje się większość zabytkowych budowli) oraz Barrio de Arriba (leżąca na wzniesieniu "dzielnica górna", do której wzdłuż kolorowych fasad domów prowadzą długie rzędy stromych schodów). Najlepszym sposobem na zwiedzanie miasta nie jest więc oglądanie lub wizytowanie kolejne budynków o walorach historycznych lecz zwykłe "zagubienie się" w labiryncie jego ciasnych uliczek.
Wypoczywając beztrosko na plażach Gran Canaria lub zwiedzając jej urokliwe miasteczka można niemal zapomnieć o jej wulkanicznym charakterze. Wystarczy jednak dotrzeć do miejscowości Tejeda by przekonać się jaki wpływ na geologię wyspy miały erupcje wulkanów. To biała wioska leżąca dokładnie w samym kraterze wygasłego przed wiekami wulkanu. Zwiedzając ją można odnieść wrażenie, że czas stanął tam w miejscu przed wieloma latami. Wszechobecna zieleń oraz robiące wrażenie strome zbocza górskie słusznie podpowiadają, że ten centralny rejon wyspy to gratka dla miłośników wędrówek w "dzikim" terenie. Brak zabytków rekompensują muzea i skanseny pozwalające zrozumieć głębiej fenomen tego miejsca. Jednym z nich jest Museo de las Tradiciones, w którym oprócz przyjrzenia się dokładnie typowej kanaryjskiej chacie można dowiedzieć się wiele o historii mieszkańców wyspy Gran Canaria od czasów prehistorycznych, ich stylu życia, oraz tutejszym rolnictwie. W Centro de Plantas Medicinales poznaje się świat roślin leczniczych towarzyszących ludzkości w medycynie oraz dawnych wierzeniach.
Emblematycznymi krajobrazami Gran Canaria są stanowiące pomniki przyrody, bazaltowe formy geologiczne sterczące na szczytach wulkanicznych wzniesień w okolicach Tejeda. Godzinna wspinaczka pod skałę o nazwie Roque Nublo zwieńczona jest zapierającymi dech w piersiach widokami. Patrząc z wysokości 1.813 m n.p.m. na potężne góry, które nas otaczają można poczuć się jak na samym szczycie naszej planety. Roque Nublo ma 80 metrów wysokości i jest jedną z najwyższych monolitycznych skał na świecie. W tym samym kraterze wulkanicznym co miejscowość Tejeda znajduje się inna bazaltowa skała o przedziwnym kształcie - Roque Bentayga. Przed podbojem archipelagu przez Hiszpanów było to święte miejsce tutejszych aborygenów - Guanczów.
