Z Teruel pochodzili najsłynniejsi hiszpańscy kochankowie z początku XIII wieku, o których powstała w średniowieczna legenda mówiąca o potędze prawdziwej miłości. Opowieść została spisana przez wielu dawnych pisarzy, ujęta w ponad 20 dziełach literackich m.in. w poemacie Tirso de Moliny czy znanych w całej Europie sztukach teatralnych i powieściach. Każdemu wydaje się znajoma, tak jak gdyby już ją wiele razy wcześniej słyszał.
Słynnymi "amantes de Teruel" byli pochodzący z dwóch wielkich rodów mieszczańskich: Juan Diego Martínez de Marcilla oraz Isabel de Segura. Rodziny młodych zakochanych były wiecznie zwaśnione se sobą stąd też niechętnie patrzyły na miłość rozkwitającą między dwojgiem. Rodzice Izabeli postanowili więc wydać ją czym prędzej za mąż, za kogokolwiek innego niż młodzieniec z rodu de Marcilla, którego niski status materialny był dla nich dodatkowym argumentem przeciwko jego ożenkowi z córką. Diego wyruszył więc na wojnę w celu zdobycia bogactw. Kiedy powrócił okazało się, że jest już za późno. Została bowiem wyznaczona data jej ślubu z bogatym szlachcicem z Albarracín. Pomimo tego Diego przeskoczył o północy przez ogrodzenie, zakradł się i wspiął pod okno ukochanej by poprosić ją o pocałunek. Kiedy posłuszna woli rodziców Isabel odmówiła amantowi, jego romantyczne serce zatrzymało się ze smutku i chłopak runął martwy na ziemię. Następnego dnia pełna goryczy po utraconej miłości pojawiła się na pogrzebie Diego mimo stanowczego zakazu ze strony rodziców. Stanęła nad trumną patrząc na martwe oblicze kochanka i schyliła się by pocałować jego usta na pożegnanie. Jej przepełnione smutkiem serce również nie wytrzymało i chwilę później padła martwa obok swojej prawdziwej miłości życia. Rodzice Isabel pogodzili się wreszcie z rodziną Diego i pozwolili pochować córkę razem z nim.
Święto "Bodas de Isabel de Segura" (hiszp. Śluby Isabel de Segura) obchodzone jest w wyjątkowo ciekawy sposób. W 2018 roku rozpoczyna się dokładnie w czwartek 15 lutego i potrwa do niedzieli 18 lutego. Starówka jak zwykle będzie pięknie udekorowana tak by przyjezdni czuli się niczym przeniesieni wehikułem czasu kilkaset lat wstecz. Mieszkańcy przywdzieją średniowieczne stroje mieszczan i rycerzy. Każdego dnia inscenizowane będą kolejne sceny romantycznego poematu. Odbywać się będą przeróżne konkursy rycerskie, warsztaty (warzenie piwa, wyrabianie mydeł tradycyjnymi metodami), pokazy (strojów średniowiecznych, tańców oraz muzyki dawnej, tresura drapieżnych ptaków), degustacje (tradycyjnych potraw, leczniczych ziół). Nie obędzie się też bez szalonej gonitwy byków uliczkami starówki.
