Tworzy je grupa kilkunastu turni występujących w grupach lub pojedynczo, mają wysokość od 200 do prawie 300 metrów. To prawdziwa gratka dla miłośników wspinaczki. Można się o tym przekonać będąc w pobliżu Mallos de Riglos w okresie wiosennym oraz wczesną jesienią. Większość z zapaleńców przybywających w tym celu w te strony to Francuzi.
Mallos de Riglos to nie tylko miejsce stworzone dla adeptów mniej lub bardziej ekstremalnej wspinaczki skałkowej (niektórzy przepłacili ją tutaj nawet życiem). Ze względu na wyjątkowość krajobrazów roztaczających się z tych okolic jest to atrakcja przyciągająca miłośników turystyki zrównoważonej z całego świata. Każda z turni nosi oczywiście własną nazwę, zwykle pochodzącą od skojarzenia z jej kształtem. Najwyższa z nich, El Pisón, ma 275 metrów wysokości.
Mallos de Riglos nie są turniami podobnymi do spotykanych w innych częściach Europy. Wszystko za sprawą nie tylko ich wyjątkowych kształtów i odseparowania od górskich szczytów, lecz przede wszystkim dzięki nietypowej morfologii skał. Nie są zbudowane ze zwykle przeważającej skały wapiennej lecz zlepieńcowej, głównie piaskowcowo-wapiennej scalającej okrągłe kamienie. Efektem tego jest wyjątkowy kolor turni, ewoluujący w zależności od pory dnia i nasłonecznienia, od bladożółtego po intensywnie pomarańczowy lub czerwony. Wizyta w okolicy wioski Riglos stwarza możliwość krótszych lub dłuższych wędrówek między turniami, spoglądanie na nie z dołu robi niesamowite wrażenie. Dodatkowo mamy możliwość obserwacji dzikiej przyrody, wokół skał krążą drapieżne ptaki (występuje tutaj jedna z najliczniejszych w Hiszpanii kolonia sępa brodatego).
Riglos posiada dwa zabytkowe kościoły, w tym romański zbudowany w XI wieku. Do największych atrakcji w tej części masywu przedpirenejskiego należą spływy kajakowe i hydrospeed po górskiej rzece Río Gállego przepływającej niedaleko wioski oraz słynnych turni.
