Zjawisko atmosferyczne o nazwie kalima (hiszp. calima) w przypadku Wysp Kanaryjskich związane jest ze wschodnim wiatrem o nazwie sirocco, który wieje od strony Afryki. Pokonując on ponad stukilometrową drogę nad oceanem przenosi on gorące masy powietrza wraz z ziarenkami piasku pochodzącego z Sahary. Temperatura powietrza na Wyspach Kanaryjskich może się wówczas gwałtownie podnieść nawet o kilkanaście stopni. Zimą temperatura powietrza po południu wzrasta do ponad 30°C, a latem nawet znacznie powyżej 40°C. Niebo nagle traci cały swój błękit, staje się szare, a widoczność spada do zaledwie 1000-2000 metrów.
Podczas kalimy drobiny piasku osadzają dosłownie wszędzie, oddycha się bardzo ciężko, a palący wiatr jest potwornie dokuczliwy. Jedynym ratunkiem jest pozostawanie w szczelnie zamkniętych, klimatyzowanych pomieszczeniach i chłodzenie się zimnymi napojami. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że kalima potrafi się utrzymywać na Wyspach Kanaryjskich przez wiele dni. Przez pierwsze 2-3 dni zjawisko to przybiera na sile, by przez kolejnych kilka stopniowo zanikać.
Kalima to zjawisko, które może być bardzo uciążliwe, a nawet niebezpieczne dla ludzi. Narażone są szczególnie osoby w podeszłym wieku, z chorobami kardiologicznymi, niemowlęta oraz małe dzieci. Grupą osób, dla których zdrowia efekt kalimy może być najbardziej niebezpieczny są astmatycy.
Największe prawdopodobieństwo występowania kalimy na Wyspach Kanaryjskich zachodzi na od późnej jesieni do połowy wiosny (listopad-kwiecień). Jeśli wystąpi w okresie letnim (lipiec, sierpień, wrzesień) jest szczególnie uciążliwa. Mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia kalimy jest pomiędzy majem i lipcem.
