Hiszpania - gaj oliwny

Hiszpańska oliwa z oliwek

Najczęstszy element krajobrazu interioru Hiszpanii, od śródziemnomorskiego wybrzeża Andaluzji aż po okolice Madrytu, stanowią rozległe plantacje oliwek. Właśnie tam wytwarza się jedne z najlepszych oliw. Hiszpania to światowy lider w produkcji oliwy z oliwek.

Hiszpańska Andaluzja już w czasach panowania Imperium Rzymskiego na Półwyspie Iberyjskim słynęła z wytwarzania najlepszej oliwy z oliwek. Dowody tego można znaleźć w samym Rzymie, gdzie na brzegach Tybru wykopano oliwne amfory pochodzące z dalekiej rzymskiej prowincji Baetica (są na nich wygrawerowane oznaczenia producenta oraz rok produkcji).

Oliwa z oliwek z Hiszpanii W dzisiejszych czasach Hiszpania może pochwalić się największym na świecie areałem gajów oliwnych (ponad 2 mln hektarów), największą produkcją oliwy (prawie 2 mln ton) oraz najważniejszym regionem uprawy oliwek (Andaluzja). Ale nie liczby są najważniejsze lecz jakość. Oliwy z pierwszego tłoczenia wytwarzane przez niektórych hiszpańskich producentów dzierżą od wielu lat prymat również i w tej materii. Trudno wyobrazić sobie tamtejszą kuchnię bez tego składnika. Najwspanialsze hiszpańskie potrawy nie mogą się obyć bez dodatku smacznej oliwy, koniecznie dobrej jakości.
 

Regiony pochodzenia hiszpańskiej oliwy z oliwek

Około 60% gajów oliwnych w Hiszpanii zlokalizowanych jest w Andaluzji. Największe ich zagęszczenie jest w jej dwóch środkowych prowincjach: Jaén i Cordoba. Miasto Jaén nazywane jest także światową stolicą oliwy z oliwek. Poza Andaluzją jej produkcja skupia się w regionach takich jak Estremadura, Kastylia La Mancha, Nawarra, Katalonia, Baleary (Majorka), Wspólnota Walencka i Aragonia. Na pograniczu ostatnich dwóch znajduje się historyczny region Maestrazgo, w którym rośnie najwięcej ponad 1000-letnich drzewek oliwnych.

Najlepsze hiszpańskie oliwy wytwarzane są w obrębie 32 apelacji/denominacji oliw (hiszp. Denominaciones de Origen Protegidas - skrót DOP). To produkty z oznaczeniem geograficznym, z których nazwy 24 chronione są prawem unijnym. Producenci aby móc sprzedawać swoje oliwy z certyfikatem odpowiednich denominacji muszą spełnić wiele rygorystycznych norm w zakresie metod ich wytwarzania oraz upraw oliwek.

Apelacje oliwy z oliwek w hiszpańskich regionach:

Andaluzja - Campiñas de Jaén (Jaén), Sierra de Cazorla (Jaén), Sierra Mágina (Jaén), Sierra de Segura (Jaén), Jaén Sierra Sur (Jaén), Baena (Córdoba), Lucena (Córdoba), Montoro-Adamuz (Córdoba), Priego de Córdoba (Córdoba), Poniente de Granada (Granada), Montes de Granada (Granada), Antequera (Málaga), Sierra de Cádiz (Cádiz), Estepa (Sevilla)

Kastylia La Mancha - Aceite de la Alcarria (Cuenca i Guadalajara), Aceite de Campo de Calatrava (Ciudad Real), Campo de Montiel (Ciudad Real), Montes de Toledo (Toledo i Ciudad Real), Aceite de Montes de Alcaraz (Albacete)

Katalonia - Aceite del Ampurdán, Baix Ebre-Montsiá, Les Garrigues, Siurana, Terra Alta

Estremadura - Monterrubio (Badajoz), Gata-Hurdes (Cáceres)

Aragonia - Aceite de Bajo Aragón, Sierra del Moncayo,  

Nawarra - Aceite de Navarra

Wspólnota Madrycka - Aceite de Madrid

Baleary - Aceite de Mallorca

Rioja - Aceite de La Rioja

Wspólnota Walencka - Oli de la Comunitat Valenciana
 

Odmiany oliwek i rodzaje oliw w Hiszpanii

Rodzaje hiszpańskiej oliwy (odmiany oliwek, występowanie) W Hiszpanii najwyższej jakości oliwę wytwarza się z jednej z kilku podstawowych odmian oliwek. Każda z nich posiada inne cechy organoleptyczne przez co oliwy wyróżniają się specyficznym aromatem, smakiem, naturalną kwasowością, intensywnością oraz co za tym idzie zastosowaniem w gastronomii. Poszczególne odmiany drzewek oliwnych preferują odmienne właściwości klimatu, w związku z czym każda z nich nadaje się mniej lub bardziej do uprawy w danym regionie Hiszpanii.

Picual

Podstawowa odmiana oliwek uprawiana w środkowej Andaluzji. Stosowana niemal wyłącznie w produkcji najsmaczniejszych oliw producentów z denominacji w okolicach Jaén. Częsty składnik także tych wytwarzanych w apelacjach leżących w prowincji Córdoba. Oliwy z odmiany picual mają owocowy smak i aromat wyróżniający się nutami suszonych fig i brzoskwiń. W posmaku bywają charakterystycznie gorzkawe. Są najlepszym dodatkiem do sałatek, sosów, a także wyśmienicie nadają się do pieczenia i smażenia. 

Hojiblanca

Odmianę hojiblanca uprawia się szczególnie w andaluzyjskiej prowincji Córdoba. Wytwarzane z niej oliwy posiadają złożony aromat, w którym nuty pikantne szybko ustępują aromatom świeżych ziół, migdałów oraz kwiatowym. Dzięki delikatnemu smakowi jest idealna do lekkich sałatek, marynowania mięs i morskich ryb. Sprawdza się jako dodatek do gazpacho, alioli oraz makaronów.

Arbequina

Odmiana ta uprawiana jest na północy Hiszpanii, szczególnie w Katalonii oraz Aragonii. Wytwarza się z niej oliwy o lekko zielonkawym zabarwieniu. Są one rześkie, lekko gorzkawe, w aromacie wyczuwalna jest nuta dojrzałych karczochów oraz zielonych jabłek. Sprawdzają się także jako dodatek do marynowanych mięs i ryb, sałatek, sardeli, owoców morza, gazpacho oraz krótkiego smażenia. 

Cornicabra

Najpopularniejszy gatunek oliwek uprawianych w środkowej Hiszpanii, szczególnie w Kastylii La Manchy. Wytwarzana z nich oliwa ma złocisty kolor. W smaku wyczuwalna jest słodycz oraz lekka pikantność. Aromat zdominowany jest przez nuty jabłek i zielonych owoców. Oliwy z odmiany cornicabra mają gęstą, jedwabistą strukturę. Są idealne do sałatek oraz duszonych warzyw. To także najlepsze oliwy do pieczenia ciast i ciastek, wyrobu sosu alioli i majonezu.  

Verdial

Drzewka rodzące oliwki odmiany verdial można spotkać głównie w dwóch prowincjach Andaluzji (Málaga i Sevilla) oraz hiszpańskiej Estremadurze. Wytwarzaną z nich oliwę wyróżnia owocowość, wyczuwalna słodycz, migdałowy aromat oraz gorzkawy posmak. Są bardzo delikatne i nadają się głównie jako dodatek do bardzo lekkich sałatek. 

Pod względem rodzaju oliwy z oliwek w Hiszpanii rozróżnia się ich następujące typy:

Aceite de oliva virgen extra

Najwyższa jakość, a co za tym idzie również wyższa cena. Może być wytwarzany z jednej odmiany oliwek lub z wielu dopuszczanych przez daną apelację, zawsze 100% soku z oliwki. Oliwa ta tłoczona jest na zimno w sposób mechaniczny, nie poddawana procesom chemicznym, a jej wolna kwasowość nie może przekraczać 0,8%. 

Aceite de oliva virgen

Sposób wytwarzania ten sam jak w przypadku oliwy virgen extra, również w 100% pochodzi soku z oliwki. Różni ją szczególnie wyższa kwasowość, która może dochodzić do 2%. Przez to posiada mniej bogaty i intensywny aromat.

Aceite de oliva

Mieszanka oliw rafinowanych, niekiedy z dodatkiem oliwy typu oliva virgen. Posiada mało wyczuwalny aromat, jest skąpa w substancje odżywcze i witaminy. Nadaje się prawie wyłącznie do smażenia. 

Na smak oliwy, niezależnie od odmiany oliwek z której jest wytwarzana, wpływa kilka czynników. Jeśli oliwki były zerwane wcześniej oliwa powinna mieć mocniej wyczuwalną słodycz i owocowość, a także być bardziej klarowna. Oliwy niefiltrowane nie tylko będą mniej klarowne, ale także posiadają bardziej intensywny smak i aromat. Najlepsza oliwa powinna być butelkowana w ciemnym lub nieprzezroczystym szkle. Powinno się ją przechowywać w chłodnym miejscu i zużyć maksymalnie w ciągu roku od daty jej produkcji.