Rozkwit upraw winorośli trwał przez kolejne epoki w tym za panowania Imperium Rzymskiego oraz w średniowieczu (świadczyć może o tym traktat o winie katalońskim napisany przez benedyktyńskiego mnicha Padre Ramón Pere de Novas w 1130 roku). Na czarnych kartach historii hiszpańskiego winiarstwa region Empordà zapisał się w 1879 roku ponieważ to właśnie w tym miejscu rozpoczęła się plaga filoksery na terytorium Hiszpanii.
Apelacja ta położona jest na terenach graniczących z Francją, w obrębie wybrzeża Costa Brava. Jej dynamiczny rozwój zawdzięczany jest podobnie jak w D.O. Penedès zdecydowanemu otwarciu się na nowoczesne metody winifikacji. Ze względu na bliskość francuskich apelacji takich jak langwedocka AOC Côtes du Roussillon czy pirenejska AOC Banyuls niekiedy w winach z D.O. Empordà można dostrzec wpływy winiarstwa "zza miedzy".
Położenie apelacji najłatwiej jest opisać jako znajdujący się na północno-wschodnim skraju Hiszpanii skrawek jej terytorium wciśnięty pomiędzy Morze Śródziemne, Pireneje oraz granicę z Francją. Składa się z dwóch oddzielonych długą na około 50 kilometrów równiną odrębnych podstref: usytuowanej na północy Alt Empordà oraz na południu Baix Empordà.
Klimat jest śródziemnomorski, jednakże swoistych cech nadają mu wiejące tutaj dwa różne typy wiatrów: chłodne i suche z północy (mogący osiągać prędkość nawet do 120 km/h, tramontana) oraz cieplejsze i bardzo wilgotne z południa. Zjawiska te mają raczej korzystny wpływ na rozwój krzewów winorośli, ponieważ następują z reguły w odpowiednich momentach. Wilgotny wiatr daje wytchnienie gronom podczas gorącego lata. Z kolei Tramontana w znacznym stopniu hamuje procesy sprzyjające powstawaniu chorób winorośli. Roczna ilość opadów wynosi 600-700 mm, z czego większość intensywnych deszczy przypada na okres jesienno-zimowy. Pełne nasłonecznienie roczne oscyluje w granicach 2.400 godzin. Winnice zajmujące prawie 2.000 ha położone są niemal od samego poziomu morza do 260 m wysokości. Piaszczyste podłoża zawierają się w dwóch odrębnych typach zależnych od położenia określonych winnic. Mogą być typowo aluwialne (dla winnic znajdujących się na równinach) oraz granitowo-łupkowe (dla plantacji usytuowanych na zboczach wzniesień).
Najbliższe lata będą sprzyjały wytwarzaniu w D.O. Empordà solidnych czerwonych win, ponieważ znaczny procent nasadzeń winorośli ma już ponad 30 lat (cariñena, samsó, garnacha). Niedawno nasadzonych zostało także wiele nowych, obiecujących w tutejszych warunkach przedstawicieli międzynarodowych odmian (cabernet sauvignon, merlot, syrah). Wśród szczepów służących do produkcji win białych dominują garnacha blanca i macabeo. Niezłe efekty mogą dać uprawy chardonnay, sauvignon blanc oraz gewurztraminer.
Aktualnie największe sukcesy odnoszą wieloodmianowe, czerwone wina kupażowane z D.O. Empordà, których szkieletem jest garnacha oraz blendy syrah z cabernet sauvignon. Znane są również miejscowe czerwone wina naturalnie słodkie z garnacha zwane Garnatxa de l’Empordà. Wielu producentów zrzeszonych w spółdzielniach (tzw. cooperativas) wciąż do fermentacji gron używa kadzi betonowych, chociaż zdecydowaną większość stanowią już indywidualni producenci dysponujący zbiornikami ze stali nierdzewnej.
Najważniejsi producenci win z D.O. Empordà: Castillo de Perelada, Coca i Fito, La Vinyeta, Mas Oller, Espelt. Viticultors de l'Empordà, Roig Parals
Polecane wina z D.O. Empordà: Garnatxa de l'Empordà 12 Anys (Castillo Perelada ), Mas Oller Mar Blanc (Mas Oller)
