Wino Ribeiro

D.O. Ribeiro to druga najstarsza apelacja wina na terytorium Galicji, która status denominacji otrzymała w 1957 roku (później niż D.O. Valdeorras). Stało się to bardziej za sprawą historycznego znaczenia regionu dla hiszpańskiego winiarstwa niż ówczesnej jakości win.

Uprawa winorośli, pomimo iż była tradycyjnym zajęciem mieszkańców regionu Ribeiro już w czasach starożytnego Rzymu, szczególnego znaczenia nabrała w średniowieczu. Przyczynili się do tego mnisi należący do zakonów rozwijających swoje przyklasztorne winnice w celach komercyjnych. W ten sposób wina z Ribeiro trafiały w ręce pielgrzymów wędrujących do Santiago de Compostela, kupców żydowskich oraz na dwory królów i arystokracji w całej Europie. Udokumentowane jest, że to właśnie "Ribeiro" jako pierwsze dotarło do Ameryki na pokładzie jednej z fregat Krzysztofa Kolumba. Wina z tego regionu upodobali sobie szczególnie Anglicy, dlatego miejscowe winiarstwo częściowo podupadło w XVII wieku na skutek zbrojnych konfliktów hiszpańsko-angielskich. Sytuację tą skwapliwie wykorzystali winiarze ze znajdującej się "tuż za miedzą" Portugalii. Ostateczny wyrok na Ribeiro zapadł w drugiej połowie XIX wieku, kiedy to najpierw mączniak, a później filoksera zdziesiątkowały resztkę tutejszych upraw.

Obecnie apelacja stara się odbudować swój splendor o czy może świadczyć rosnąca z roku na rok liczba winiarni oraz terenów przeznaczonych pod uprawę vitis vinifera. Pomimo niewielkiej odległości od atlantyckiego wybrzeża klimat jest tutaj dużo bardziej przyjazny niż w D.O. Rías Baixas. Średnia temperatura roczna wynosi 14.5 ºC, a ilość opadów rzadko przekracza 950 mm. Nasłonecznienie wynosi niewiele powyżej 1900 godzin w ciągu roku. Winnice, znajdujące się na wysokościach 75-400 m n.p.m. położone są w rozległych dolinach rzek Miño, Avia, Arnoia i Barbantiño. Są to w większości płaskie lub lekko pofałdowane tereny. Gleby są tam gliniasto-piaszczyste o dużej zawartości kamieni i żwiru, które pozwalają korzeniom winorośli utrzymać odpowiednią temperaturę w trakcie dojrzewania gron.

W uprawach winorośli w D.O. Ribeiro dominują białe szczepy endemiczne, a białe wina stanowią ponad 85% całkowitej produkcji apelacji. Największym uznaniem cieszą się te z galicyjskiej odmiany treixadura. Są wyjątkowo zrównoważone, aromatyczne, a w bukiecie często można odnaleźć świeże i subtelne nuty owocowe (jabłka, owoce egzotyczne) oraz kwiatowe. Wina czerwone jak na razie nie znalazły uznania nawet na hiszpańskim rynku winiarskim. W D.O. Ribeiro produkuje się słodkie "vino tostado" o ciemnozłotym, wpadającym w bursztynowy kolorze.

Najważniejsi producenci win  D.O. Ribeiro: Viña Meín, Adega Antonio Cajide Gulín, Bodegas Campante

Polecane wina z D.O. Ribeiro: Alma de Reboreda Tostado (Bodegas Campante), Emilio Rojo (Emilio Rojo Bodeguero)

Nazwa apelacji (rok zatwierdzenia): D.O. Ribeiro (1957)
Wina hiszpańskie z apelacji D.O. Ribeiro
Powierzchnia winnic:  2.700 ha (2013 r)
Położenie winnic (wysokość stanowisk): 75-400 metrów n.p.m.
Dominujące rodzaje gleb: piaszczyste (aluwialne) z granitowymi podłożami
Odmiany winorośli białe: treixadura, torrontés, palomino, godello, nacabeo, loureiro, albariño, lado, albilla
Odmiany winorośli czerwone: caíño, garnacha tintorera (alicante bouschet), sousón, ferrón, mencía, tempranillo, brancellao
Przeważający klimat: kontynentalno-atlantycki
Roczna ilość opadów: 900 mm
Położenie w Hiszpanii (regiony autonomiczne): Galicja, Prowincje Ourense i Lugo