Grzechem jest jednak pominąć je w trakcie zwiedzania tej części Hiszpanii. Faktycznie, zabytków może być tam nieco mniej niż w wymienionych wcześniej miejscowościach. Jednak Trujillo to miasteczko, do którego każdy chce kiedyś powrócić.
Niemal każdy zaułek starej części Trujillo kryje jakiś zabytkowy budynek. To najczystsza magia drzemiąca we wszechobecnych kamiennych murach, opowieść zaklęta w brukowanych uliczkach, leniwym rytmie codziennego życia obserwowanego spod romantycznych arkad otaczających główny plac.
Gdyby należało wybrać miejsce, z którego wywodzili się ludzie mający największy wpływ na dzieje Ameryki Łacińskiej (i w znacznej części Hiszpanii) w XVI wieku bez wątpienia byłoby nim liczące niespełna 10.000 mieszkańców Trujillo.
Trujillo i historia.
Dzieje Trulillo sięgają czasów starożytnych gdyż w tym miejscu już w epoce Imperium Rzymskiego istniała tętniąca życiem osada o nazwie Turgalium. Wraz z apogeum dominacji Rzymian w Europie miasto przeszło pod panowanie Wizygotów, a jego kolejnymi władcami stali się Maurowie. Wreszcie, w 1232 roku wraz z rekonkwistą środkowo-zachodnich ziem Półwyspu Iberyjskiego trafiło w ręce chrześcijan. W XV wieku, wraz z nadaniem Trujillo praw miejskich (1430), miasto zaczęło się dynamicznie rozrastać, przybywało wiele nowych budowli o charakterze cywilnym i militarnym. Okres splendoru miejscowości w sercu Estremadury przypadł na XVI wiek za sprawą wypraw miejscowej szlachty na nowo odkryte kontynenty obydwu Ameryk.
Skoro Estremadura w Hiszpanii określana jest mianem ziemi konkwistadorów, wobec tego Trujillo zasługuje na miano jej stolicy. Według księgi Vicente Navarro del Castillo "La Epopeya de la Raza Extremeña", w XVI wieku 587 mieszkańców tego miasta wyemigrowało do Ameryki w celu odkrywania, zdobywania i grabienia bogactw Nowego Świata. Ci, którzy stamtąd powrócili przyczynili się do budowy w Trujillo monumentalnych kościołów i wytwornych rezydencji. Nazwiska Francisco Pizarro (zdobywca Imperium Inków, założyciel Limy - stolicy Peru), Francisco de Orellana (wielki odkrywca, pierwszy Europejczyk który spłynął Amazonką do Oceanu Atlantyckiego, gubernator Nowej Andaluzji), Hernando de Alarcón (żeglarz, odkrywca i badacz wybrzeży Kalifornii) czy Alonso de Monroy (zdobywca ziem leżących w granicach obecnego Chile) to osobistości, które urodziły się i wychowały właśnie w tym mieście. Niestety po "złotym wieku" Trujillo zaczęło stopniowo podupadać. Na szczęście w XX wieku większość jego znakomitych budowli udało się doskonale odrestaurować.
Najważniejsze zabytki w Trujillo.
Plaza Mayor
Otoczony renesansowymi kolumnadami oraz arkadami rynek miejski to bez wątpienia najwspanialsza wizytówka miasta. Warto jest skusić się na zajście do jednej ze znajdujących się przy nim kawiarenek lub restauracji by popijając małą czarną lub delektując się smakiem regionalnej kuchni kontemplować widok przylegających do placu zabytkowych budowli. W centrum rynku znajduje się pomnik tego, który rzucił na kolana władcę Inków, Atahualpę, Francisco Pizarro.
Alcazaba
Arabski zamek znajduje się na najwyższym wzgórzu w obrębie miasta. Wzniesiono go między IX i XII wiekiem z wielkich granitowych bloków. Wyróżnia się licznymi wieżami zbudowanymi na planie kwadratu. Wizyta na zamku gwarantuje najwspanialsze widoki starówki Trujillo i okolic miasta.
Palacio de los marqueses de la Conquista
Nazywany również Palacio de los Pizarro, wielki renesansowy pałac wzniesiony przy Plaza Mayor z polecenia brata oraz córki wielkiego konkwistadora, Francisco Pizarro. Wyróżnia się pięknym narożnym balkonem, nad którym widnieje pokaźnych rozmiarów herb przedstawiający sceny nawiązujące do dziejów podboju Imperium Inków przez hiszpańskich konkwistadorów.
Iglesia de Santa María la Mayor
W małym Trujillo znajduje się aż kilkanaście zabytkowych kościołów oraz klasztorów. Iglesia de Santa María la Mayor to pierwotnie świątynia późnoromańska, w której architekturze na skutek późniejszej rozbudowy dominuje gotyk. Z zewnątrz wyróżniają ją dwie wieże na planach prostokątów, w tym jedna (Torre Julia) z dzwonnicą. Z kolei wnętrze kościoła oprócz gotyckiej zdominowała sztuka renesansowa. Znajduje się tam m.in. ołtarz główny (retablo mayor) zdobiony pięknymi malowidłami z 1490 roku.
Iglesia de San Martín
Gotycko-renesansowy kościół mieści się w jednym z naroży głównego rynku starego miasta. Znany jest z tego, że jego wieże upodobały sobie bociany zakładające na nich gniazda. Wnętrze świątyni skrywa wiele dzieł sztuki, w tym barokowe retabulum i organy oraz kolekcję średniowiecznych obrazów. W kościele znaleźć też można renesansowe grobowce, w których spoczywają prochy mieszkańców należących do wielkich rodów szlacheckich związanych z Trujillo.
Palacio de los Orellana Toledo
Ten urokliwy pałacyk także znajduje się na rynku w Trujillo. Na dolnej kondygnacji posiada arkady z półkolistymi łukami, natomiast w fasadzie na pierwszym piętrze mieści się piękna galeryjka z balkonem.
Palacio de San Carlos
Budynek znany także jako Palacio de los Carvajal-Vargas na skrzyżowaniu ulic García de Paredes / Mingo Ramos uznawany jest za najpiękniejszy renesansowy pałac w całej Estremadurze. Zbudowany dla don Diega de Vargas Carvajal, gubernatora Puerto de Santa Cruz kilka lat wcześniej niż Palacio de los Pizarro posiada wraz z nim wiele podobieństw architektonicznych (narożny balkonik). Ponadto jedną z jego fasad zdobi portal w stylu plateresco. W centrum pałacu mieści się dziedziniec otoczony krużgankami na dwóch kondygnacjach, a jego dach zdobią strzeliste kominy o różnorodnych kształtach.
Palacio Orellana Pizarro
To pierwsza z wielkich renesansowych rezydencji w Trujillo zbudowana w 1541 roku. Jej pierwszym właścicielem był Juan Pizarro de Orellana, jeden z głównych uczestników podboju Imperium Inkaskiego. Ciekawostką jest to, że dziedzic z wielkiego rodu konkwistadorów, Fernando Pizarro de Orellana, udzielił niegdyś w jego murach schronienia autorowi Don Kichote, Miguelowi Cervantesowi.
Casas-fuertes
Taką nazwę noszą wznoszone na ziemiach odbitych z rąk muzułmanów na rzecz korony Kastylii warowne rezydencje szlachty chrześcijańskiej. Zwykły posiadać w swojej architekturze elementy obronne takie jak baszty, blanki czy wieżyczki strzelnicze. Pierwsze takie budowle pojawiły się w Trujillo zaraz po rekonkwiście miasta w 1232 roku. Rebelia szlachty z Estremadury sprowokowała sankcje ze strony Królów Katolickich w postaci edyktu nakazującego zniszczenie wysokich wież zbudowanych na casas-fuertes. Doskonale widać to w Trujillo na przykładzie tychże budowli.
Torre del Alfiler
Wieża o charakterystycznym stożkowatym zwieńczeniu pokrytym barwnymi płytkami ceramicznymi (azulejos). Niegdyś bardzo ważny element architektury obronnej miasta. Wewnątrz niej mieści się aktualnie muzeum historii Trujillo z ciekawymi eksponatami średniowiecznej broni oraz makietami najważniejszych budowli miejskich. Szczyt wieży również należy do miejsc obleganych przez bocianie rodziny.
