Park narodowy Aigüestortes i Estany de Sant Maurici położony jest w środkowej części hiszpańskich Pirenejów, w północno-zachodnim rogu Katalonii. Zajmuje ponad 40 tys. ha, z czego 14 tys. ha stanowi jego wewnętrzna strefa (tzw. zona interna), a resztę strefa peryferyjna (zona periférica). Jego krajobraz tworzą głównie polodowcowe doliny, szczyty sięgające 3.000 metrów, iglaste lasy, rwące potoki, wodospady i przeszło 200 górskich stawów, po katalońsku nazywanych "estany'.
Wewnętrzna strefa parku narodowego znajduje się pomiędzy dwoma miejscowościami stanowiącymi główne bazy wypadowe do wędrówek po jego terenie. Na wschodzie jest to Boí, wraz z sąsiednimi wioskami z doliny Vall de Boí znana z licznych, zabytkowych kościołów romańskich. Na zachodzie można się dostać na teren parku z miejscowości Espot, z popularnym ośrodkiem sportów zimowych Espot Esquí.
Od strony Vall de Boí główna część parku Aigüestortes prowadzi wzdłuż głębokiej doliny Vall de Sant Nicolau, przez którą biegnie krystaliczny potok Sant Nicolau. Znajduje się tam szlak Planell d'Aigüestortes, nadający się nawet na wędrówki dla rodzin z około 10-letnimi dziećmi. Zaczyna się przy parkingu Palanca de la Molina. Liczy w obie strony niecałe 15 km długości, tak więc szybkim marszem można go przejść w około 4 godziny.
Na samym początku dochodzi się do jeziora La Llebreta, a następnie kontynuuje dalszą wędrówkę mijając po drodze m.in. punkt widokowy na wodospad Cascada de Sant Esperit, halę Planell de Sant Esperit oraz most Puente de Morrano, przy którym zawraca szlak. Warto jednak wydłużyć wędrówkę (o około 1 h) i dotrzeć przynajmniej do stawu Estany Llong oraz znajdującego się przy nim schroniska Refugi d'Estany Llong.
Od strony Espot łatwo dotrzeć do kilku innych szlaków. Najpierw należy dojechać do ostatniego parkingu dla prywatnych samochodów - Prat de Pierró, skąd na teren parku narodowego prowadzi kilka oznaczonych tras. Camino del Estany de Sant Maurici to bardzo łatwy i krótki (ok. 1,5 h) szlak. Dochodzi się nim do kapliczki Ermita de Sant Maurici oraz największego ze stawów na terenie parku narodowego Estany de Sant Maurici. Można tam również dojechać z Espot taksówką 4x4.
Można tam podziwiać wspaniały widok bliźniaczych, skalistych szczytów Els Encantats (2.747 m). Szlak ten łączy się z innym, nieco trudniejszym, ale i dużo bardziej malowniczym Cap a les Agulles d'Amitges. Podchodzi się nim z wysokości 1.910 m na 2.390 (ok. 2 h marszu). Po drodze mija się 100-metrowy wodospad Cascada de Ratera i dochodzi do urokliwego małego stawu Estany de Ratera (2.100 m) otoczonego zielenią lasu. Dalej zaczyna się dosyć wymagające podejście pod schronisko Refugi d’Amitges, skąd rozpościerają się prawdziwie majestatyczne widoki Pirenejów. Tutaj kończy się szlak Cap a les Agulles d'Amitges. Można więc zawrócić lub przenocować w dużym schronisku za niecałe 20 €, by następnie móc podążać kolejnymi górskimi ścieżkami (np. idąc przełęczą Col de Amitges wspiąć się na szczyt Pic de Amitges - 2.851 m, potrzebne mogą być raki).
Dopełnieniem wizyty w parku narodowym Aigüestortes i Estany de Sant Maurici może być wędrówka po jego peryferyjnej strefie Vall Fosca. To nieco bardziej surowa niż Vall de Sant Nicolau polodowcowa dolina, w której swój początek ma rzeka Flamisell. W miejscowości Capdella znajduje się elektrownia wodna wykorzystująca jej bystry nurt oraz muzeum Museu Hidroélectric.
Na terenie Vall Fosca znajduje się około 30 stawów. Do jednego z nich, położonego na wysokości 2.200 m Estany Gento można wjechać koleją linową. W odróżnieniu od Vall de Sant Nicolau, roślinność jest tam bardziej skąpa. Krajobraz zdominowany jest głównie przez "gołe" skały, pomiędzy które wciśnięte są jeden obok drugiego górskie oczka wodne. Najlepsze widoki oferuje podejście na Coll de Gavatxos. Oprócz widzianych z góry stawów takich jak Estany Tort czy Estany Cubieso można podziwiać najwyższy szczyt Pirenejów - Pico Aneto (3.404 m) oraz potężny masyw Besiberri.
