Ich barwa, nieco spłowiała, nie prezentuje się zbyt atrakcyjnie w kieliszku. Z kolei wyrazisty owoc, nie tylko dający się odczuć nie tylko w wonnym aromacie sprawia, że wina te są znacznie więcej niż pijalne. Powrót z wakacji na Teneryfie czy Lanzarote pozostawia więc miłe wspomnienie czerwonego, owocowego winnego trunku, który niestety jest wyjątkowo trudny do odnalezienia na półkach polskich winotek.
Uprawa szczepu listán negro w Hiszpanii i na świecie
Listán negro uważany jest za endemiczny szczep Wysp Kanaryjskich. To podstawowa czerwona odmiana winorośli kanaryjskich apelacji D.O. Tacoronte-Acentejo, D.O. Abona, D.O. Valle de Güímar, D.O. Valle de La Orotava oraz D.O. Lanzarote. W tamtejszym klimacie nie ma specjalnych wymagań odnośnie wysokości stanowisk. Krzewy tego szczepu można napotkać w winnicach usytuowanych na poziomie od 100 do 1000 m n.p.m. Uważa się, że najlepsze odmianowe wina z winogron listán negro wytwarza się w północnej części Teneryfy. Problemem z którym zmagają się winogrodnicy na całym archipelagu jest znikoma ilość opadów. Dla osiągnięcia optymalnej dojrzałości winogron zwykle konieczne jest nawadnianie winnic szczególnie w ostatnim okresie cyklu wegetacyjnego roślin.
W dzisiejszych czasach na "Wyspach Szczęśliwych" uprawianych jest około 80 różnych odmian winorośli, z czego 29 nieznanego pochodzenia. Jedną z takich odmian jest właśnie listán negro. Większość winnych sadzonek począwszy od XVI wieku trafiało na Wyspy Kanaryjskie dzięki żeglarzom z różnych zakątków świata, którzy rzecz jasna pragnęli się tutaj zaopatrywać w świeże wino mające umilić im długie dni i wieczory towarzyszące trwającym całe tygodnie oceanicznym rejsom. Listán negro uprawiany jest również w kontynentalnej Hiszpanii, w Andaluzji (znany pod nazwą mollar cano), nie posiada już tam jednak takiego znaczenia w produkcji win czerwonych jak na Wyspach Kanaryjskich. W całej Hiszpanii plantacje tej odmiany zajmują terytorium niespełna 2.000 ha. Na Wyspach Kanaryjskich stanowi on aż 23,82% wszystkich upraw winnych krzewów. Ciekawostką jest to, że w XIX i XX wieku szczep listán negro został rozpowszechniony w kalifornijskich winnicach przez hiszpańskich osadników. Do dnia dzisiejszego nie zachował się tam jednak żaden winny krzew tej odmiany.
Charakterystyka odmiany winorośli listán negro
Listán negro to odmiana winorośli o wysokiej produktywności, odporna na susze oraz różnego rodzaju choroby (małą odporność wykazuje głównie na mączniaka rzekomego). Na wyspie Lanzarote winorośl często prowadzona jest bezpośrednio na podłożu, gdzie grona mają z nim bezpośredni kontakt. Umożliwia to znikoma wilgotność powietrza, woda deszczowa bądź pochodząca ze sztucznego nawadniania upraw odparowuje momentalnie z powierzchni gruntu. Praktycznie nie istnieje więc zagrożenie pochodzące od pleśni.
Krzew charakteryzuje się drobnej budowy pniem oraz rozłożystymi i silnie rozgałęzionymi pędami. Liście są średnich rozmiarów, nieco kulistych kształtów. Grona są średniej wielkości, zwarte, przybierają stożkowatą formę. Owoce mają sferyczny kształt, są średniej wielkości, w momencie pełnej dojrzałości posiadają matową, niebieską barwę wpadającą w czerń. Skórka ma średnią grubość, sok oraz mięsisty miąższ bezbarwny.
Charakterystyka win ze szczepu listán negro
Odmianowe, wytrawne wina ze szczepu listán negro charakteryzują się mało żywym oraz niezbyt intensywnym kolorem. Dominują intensywne owocowe aromaty (czarne, mocno dojrzałe owoce), w przypadku win z Wysp Kanaryjskich wyraźne są również nuty mineralne (najczęściej mówi się, że posiadają charakterystyczną nutę pyłu wulkanicznego). Zwykle są to młode wina, gdyż ze względu na małą zawartość garbników nie nadają się do starzenia w beczkach. Słabością odmianowych win listán negro jest ich niewielka kwasowość, trudna do zrównoważenia z wysoką, naturalną zawartością alkoholu. Często jest ona "nadrabiana" w kupażach z winami wytwarzanymi na bazie fermentacji gron innych szczepów np. syrah czy negramoll.
Na Wyspach Kanaryjskich z listán negro produkuje się również wina słodkie. Szczep ten znany jest miłośnikom win z naszego kraju głównie dzięki wakacyjnym eskapadom turystów do regionu La Geria na Lanzarote. Wśród zwiedzanych tam winiarni największą popularnością cieszy się najstarsza na wyspie bodega - El Grifo. Niektóre wina ze szczepu listán negro doczekały się dobrej oceny u krytyków winiarskich, tak jak Suertes del Marqués El Ciruelo 2011 (w kupażu z białym klonem tej winorośli o nazwie listán blanco, 94 punkty Roberta Parkera). Z odmiany tej na Wyspach Kanaryjskich powstają więcej niż przyzwoite wina różowe.
