Miejsce, w którym położone jest Tui miało duże znaczenie już w czasach starożytnych. Przebiegała tędy droga łącząca dwie ważne aglomeracje Rzymskiego Imperium: Braccara Augusta (dzisiejsza Braga w Portugalii) oraz Austurica Augusta (Astorga, Hiszpania). W Tui Rzymianie mieli wówczas jedno ze swoich centrów administracyjnych i wojskowych. Po upadku Imperium swoją siedzibę miał tam król Wizygotów - Witiza. W czasach średniowiecznych Tui było dużym centrum religijnym z siedzibą jednego z biskupstw położonych na terenie dzisiejszej Galicji. Jako miasto graniczne, sąsiadujące z powstałym w XII wieku Królestwem Portugalii, miało także wielkie znaczenie strategiczne. Właśnie na ten okres przypada największy ekonomiczny rozkwit Tui.
Średniowieczne miasteczko stanowi jedną z największych atrakcji galicyjskiej prowincji Pontevedra. Zawdzięcza to w dużej mierze swojej malowniczości. Leży na zboczach wzgórza ponad rzeką Miño i może pochwalić się niezbyt dużą, ale urokliwą starówką.
W najwyższym punkcie starej dzielnicy wznosi się katedra pod wezwaniem Św. Marii (Catedral de Santa María de Tuy). Wzniesiono ją w XII wieku (1120-1180) w stylu romańskim. W późniejszym okresie przeszła kilka znaczących modyfikacji, takich jak utrzymana duchu wczesnego gotyku główna fasada. Wyraźne w architekturze świątyni są też elementy obronne takie jak wieże oraz blankowania. Polecamy zwiedzanie wnętrz katedry w Tui. Ma ona bogato dekorowaną kruchtę, cysterski krużganek okalający wewnętrzny dziedziniec, pięknie zdobione stalle oraz romańskie kapitele. Z obronnych wież katedry rozpościera się wspaniały widok na miasto oraz rzekę. Będąc na starówce w Tui warto posilić się w jednym z tamtejszych barów lub restauracji.
O położonym w pobliżu Tui moście nad rzeką Miño krąży kilka legend. Mówią one o tym, że zaprojektował go słynny Gustaw Eiffel lub jeden z jego uczniów. W rzeczywistości projektantem tej imponującej, żelaznej konstrukcji był Hiszpan - Pelayo Mancebo y Ágreda. Lubiącym piesze wędrówki polecamy spacer w pobliskim parku krajobrazowym Parque Natural Monte Aloia.
Monika Ferlewicz (www.guideandwine.com)