Fragas do Eume to jeden z najpiękniejszych zielonych zakątków Hiszpanii. Rezerwat przyrody o tej nazwie znajduje się w odległości około 60 km od leżącego na atlantyckim wybrzeżu miasta La Coruña (A Coruña) w Galicji. Tworzy go ekosystem łęgowych lasów oplatających pełną zakrętów i rozlewisk doliny rzeki Eume. Magii temu miejscu nadają ukryte w leśnej gęstwinie stare mosty, kładki, kapliczki, średniowieczne klasztory, a nawet zamek.
Na prawie 10.000 ha obszaru określanego mianem Parque Natural de las Fragas do Eume dominują ciepłolubne, atlantyckie lasy z przewagą olch, topoli, brzóz, kasztanowców i dębów. Wśród miejscowej flory można napotkać wiele endemicznych gatunków roślin, szczególnie paproci. Fragas do Eume to także bogactwo leśnej i rzecznej fauny, salamander, ropuch oraz żab. Zapalonych miłośników fotografowania i ornitologii przyciąga możliwość uchwycenia w migawce aparatu licznych gatunków dzięciołów, sów, puchaczy, jastrzębi lub polującego na ryby zimorodka. Wśród ssaków rezerwat zamieszkują populacje kun, wydr, borsuków, wilków, saren i jeleni.
Z tak magicznym miejscem musi oczywiście wiązać się pewna legenda. Otóż według niej, w tych samych górach co Eume narodziły się dwie inne rzeki: Sor i Landro. Wszechmogący Bóg obiecał wszystkim trzem, że ta z nich, która pierwsza dotrze do morza otrzyma od niego dar w postaci ofiary z człowieka. Te potajemnie doszły do porozumienia, że wyruszą w trasę wspólnie by wpłynąć do Atlantyku w jednym momencie. Jedna z rzek, Sor, kiedy wszystkie odpoczywały nocą przebudziła się i postanowiła ubiec inne w drodze nad ocean. Landro, przebudziwszy się wczesnym rankiem i zobaczywszy brak jednego z kompanów, rzuciła się w pogoń za nim nie budząc tej ostatniej, Eume. Z kolei Eume, tuż po obudzeniu się, wpadła w taką furię, że rozpoczęła szaleńczą pogoń za oszustami drążąc głęboką dolinę. To właśnie ona dotarła do morza pierwsza, z kolei pozostałe dwie ze względu na zuchwałe postępki zostały zdegradowane do roli jej dopływów. Od tego czasu rzeka Eume co roku otrzymuje ofiarę w postaci ludzkiego życia, nieszczęśnika tonącego w jej wodach.
Najważniejszą zabytkową budowlą położoną na terytorium Parque Natural de las Fragas do Eume jest romański klasztor San Xoán de Caaveiro. Ponieważ położony jest na wzgórzu roztacza się z niego wspaniały widok na ocean zieleni, w którym zarysowuje się wciśnięte w głąb doliny koryto rzeczne. Klasztor ten powstał w 934 roku, chociaż najstarsze zachowane elementy architektury pochodzą z XII wieku. Wyróżnia się półkolistą apsydą ze sklepieniem kolebkowym na zewnątrz otoczoną podwójnymi, łukowymi oknami udekorowanymi po bokach kolumnami. Przejście długimi, kamiennymi schodami prowadzi pod płaską, strzelistą, barokową wieżą z dzwonnicą. Jednonawowy kościół posiada portal z tympanonem przedstawiającym wizerunek Baranka Paschalnego. Nad drzwiami znajduje się rozeta w kształcie gwiazdy wyróżniającej się ostrymi krawędziami.
Na obrzeżach rezerwatu Fragas do Eume znajduje się gmina Pontedeume, przez którą przepływa rzeka. To prawdziwa perła architektury średniowiecznej w Galicji. W centrum wioski Pontedeume znajduje się ufortyfikowana wieża Torreón de los Andrade, a na pobliskim wzgórzu XIV-wieczny zamek Castillo de Nogueirosa. Rzekę Eume przekracza się przez most będący XIX-wieczną rekonstrukcją kamiennego, gotyckiego Puente de Piedra, który w czasach średniowiecznych mierzył 850 metrów i liczył sobie 68 łuków. W Pontedeume warto zwiedzić parafialny, gotycko-renesansowy kościół Iglesia Parroquial de Santiago.
